Vrijdag 2 februari was het tijd voor een nieuw feestje: Absolute Music (AM) in de Maassilo. Onder het motto “het kan ook anders” wil de organisatie van AM, Absolute, iets anders organiseren dan de wekelijkse snit die aangeboden wordt. Achter het concept Absolute Music zit een ware ideologie:

‘Absolute music, less often abstract music, is a term used to describe music that is not explicitly “about” anything, non-representational or non-objective. Absolute Music has no words and no references to stories or images or any other kind of extramusical idea’.

Muziek staat niet alleen centraal bij AM. Ook kunst en cultuur zijn vertegenwoordigd, elementen die erg belangrijk zijn voor Absolute. Absolute wil ruimte bieden aan nieuw, aanstormend talent van de straat.

Mooie woorden vooraf het feest zelf, vrijdag was het dus afwachten of AM nu echt zo vernieuwend was. Aan de locatie kon het niet liggen: de Maassilo in Rotterdam is naar mijn mening één van de mooiste plekken om een vet feest te geven. Een grote, kunstzinnige loods met allerlei gangetjes, hoekjes en plekjes waar je uren kan rondlopen en kijken en drie ruime zalen gereserveerd voor de dj’s.

Eenmaal binnen bleek de inrichting weer tiptop in orde te zijn. Overal waren grappige en absurde teksten te lezen, props zoals auto’s en badmintonshuttles hingen boven de zalen. Al met al gaf dit gelijk al een creatief beeld van wat komen zou. In de tussenzaal waren allerlei kunstenaars bezig om iets moois te maken van een maagdelijk wit doek. Verderop kon weer lekker worden gegeten.

Tot half 12 uur was het nog redelijk rustig. In de grote zaal lag het tempo qua draaien al aardig hoog; dj Julie Marghilano draaide ongelofelijk funky met een stevige bite. Maar dat was nog niet alles wat ze deed; zo nu en dan pakte ze haar viool en speelde er een aardig deuntje op. Heel mooi om te zien hoe ze opging in haar eigen muziek. De zaal ging dan ook verscheidende keren helemaal los. Dat beloofde nog wat voor de absolute headliner van de avond, mr. Boy George himself. Ondergetekende wist van tevoren niet eens dat hij ook draait. Rond kwart over 1 was de zaal inmiddels nokvol en deed Boy George zijn intrede. Muzikaal wist ik niet wat ik moest verwachten van deze relnicht, maar bij de eerste plaat werd duidelijk dat Boy van rammen houdt. Julie Marghilano had natuurlijk al de lat hoog gelegd, Boy George ging daar nog eens even dunnetjes overheen. Het publiek vond het geweldig en er werd fanatiek gedanst op de techno/hardtrance van Boy George.

In de tussenzaal was ondertussen Sandrien bezig met een hele vette set. Minimal to tha bone! Je kon niet zomaar even deze zaal in- en uitlopen; er moest gedanst worden! Hele dansbare en volle minimal, zoals het hoort. Het lukte alleen Sandrien om dit zaaltje aardig vol te krijgen; een uur na haar set was de zaal zo goed als leeg.

Booka Shade maakte haar opwachting rond 3 uur, een andere grote headliner. Wat hun liveset uniek maakt is de combinatie tussen live muziek (op trommels) en het spelen op de computer. Booka Shade heeft al een flink aantal hits op hun naam staan, zoals bijvoorbeeld Body Language. Deze kon dan ook niet ontbreken in hun set en werd aan het einde gespeeld. Booka Shade kon mij helaas niet zo bekoren, ik denk dat het een kwestie van smaak is. Ik hou blijkbaar gewoon niet zo van hun muziek. Want voor de rest waren ze wel aan het rocken als een malle.

Er was ook nog een derde zaal in het verhaal, namelijk de Wow. Hier draaiden en speelden The Glimmers, The Jungle Brothers en Chuckie. Helaas heb ik de eerste twee gemist, maar Chuckie heb ik gelukkig nog wel kunnen zien. Het was voor mij de eerste keer dat ik hem zag, en was echt compleet verrast! Chuckie draaide lekkere techno, super om op te dansen.

Al met al was AM een erg leuk feest, maar niet echt vernieuwend zoals zij zichzelf profileren. Desalniettemin juich ik dit soort events zeker toe, het is toch wel bijzonder om naar een kunstenaar te kijken, terwijl je een lekker broodje eet en Boy George op de achtergrond hoort.