Line-up: Kerri Chandler (US), Mustafa (US), Roog, Ricky Rivaro, Sunnery James & Ryan Marciano, MC Nova (vocals), Norman Soares (percussion)

Na een lange periode van zon, warmte en droogte in Nederland is er geen betere plek om deze periode af te sluiten in The Sand, waar speciaal voor het Sandayz feest de locatie is omgetoverd tot een soort kunstmatige strand. Met niemand minder dan houselegend Kerri Chandler als headliner, kon je ook een hoop warme, soulful klanken uit de speakers verwachten.

Diegene die de eer had om de avond af te trappen, was de Amerikaan Mustafa. Deze man die ooit is begonnen in San Francisco, waar veel bekende namen zoals Miguel Migs zijn gevestigd, brengt zn muziek uit op het Subliminal label van Erick Morillo. Pas op het allerlaatste moment is hij aan de line-up toegevoegd en het is dan ook jammer dat zo’n naam als eerste stond geprogrammeerd. Er was nog maar weinig publiek aanwezig tijdens zijn set, die prima klonk en typisch die US sound liet horen.

Nadat Mustafa een beetje onopvallend vertrok, was het de beurt aan Roog. De zaal liep langzaam vol en het publiek kon gaan genieten van een heerlijke set van deze exponent van de soulful house in Nederland. Na talloze Housequake optredens, waar hij toch een andere stijl hanteert, deed de man weer een keer zijn naam eer aan. Dit is de Roog die veel van zijn oudere fans willen horen. Het inleven in zijn platen, het inspelen op het publiek en de lekkere zomerse en soulful tracks! Het publiek genoot en de toon was gezet! Eindigend met de Soul Avengerz remix van de classic ‘Move Your Body’ van grootheid Marshall Jefferson gaf hij het stokje over aan die andere grootheid uit de VS.

Om half twee was het dan tijd voor Kerri Chandler. Begin jaren ’90 begon hij zijn carrière en hedendaags is hij een zeer gerespecteerde producer en DJ. Hij wordt gezien als één van de uitvinders van het deep house geluid en het is dan ook een grote eer dat hij ons land weer aandoet. De man kenmerkt zich door zijn innovatieve, maar ook traditionele stijl tegelijk. Je hoort veel soul invloeden in zijn producties en tijdens zijn sets, maar hij weet er altijd een twist aan te geven zodat het vernieuwend klinkt. En wederom klonk zijn set, net zoals bijna al zijn sets, erg lekker. Hij begon met twee echte beachplaten om vervolgens steeds net wat dieper te draaien. Niet iedereen in het publiek was daar fan van, getuige het stilstaan van deze lieden en het ongelooflijk ouwehoeren, alsof het een theekransje was. Toen Kerri besloot om eens Inner City – Good Life erin te gooien, werd dat deel van het publiek weer wakker. Zijn set werd veelvuldig begeleid door het getrommel van Norman Soares. Echter was het soms teveel van het goede en hoor je door het getrommel de tracks bijna niet meer. Misschien om daar in de toekomst eens rekening mee te houden. De vocals van MC Nova mogen er altijd wel zijn. Die zijn zoals gewoonlijk funky en ze doet het met mate. Duidelijk was ook dat er genoeg mensen voornamelijk voor Kerri Chandler kwamen. Zo hield iemand een velletje papier met de tekst ‘RAIN’ (verwijzend naar een track van de grootmeester) de lucht in. Zijn oproep werd beantwoord en met een kleine glimlach mixte Kerri de plaat op een heel gave manier erin. De jongen in het publiek werd overduidelijk gek. Leuk is ook om te zien dat Kerri nog veelvuldig met platen draait in plaats van met cd’s. Uiteindelijk sloot hij zijn lekkere set af met zijn grote clubhit ‘Bar-A-Thym’ en namen Sunnery James & Ryan Marciano het over.

Over de set van Ryan Marciano & Sunnery James hoeft niet veel gezegd te worden. Het was eentonig en vooral gebeuk. Het moest een back2back-set worden, maar dat gevoel was er niet. Eigenlijk was er hetzelfde aan de hand als tijdens de set van Kerri Chandler. Er waren een aantal mensen in het publiek die dit dan weer minder konden waarderen. Eigenlijk is het ook een beetje vreemd dat ze niet als afsluitende act werden geprogrammeerd in plaats van Ricky Rivaro, want laatstgenoemde draait toch minder stevig, maar past veel meer bij het concept van Sandayz. Ook Ricky Rivaro schuwt er niet voor om een prima zomerse sfeer te brengen tijdens een feest.

Op de organisatie van het feest is weinig aan te merken. Binnenkomst ging soepel, geen lange wachttijden bij de bars en toiletten en de aankleding zag er uit zoals beloofd. Aan de zijkanten van de zaal lag er allemaal strandzand en ligstoelen. De dansers en danseressen zagen eruit als veredelde strandwachten en schaars geklede strandbezoekers. Verder was het jammer dat het deel van het publiek soms wat ongeinteresseerd overkwam. Veel gepraat, weinig gedans. Jammer dat de organisatie een naam als Mustafa als eerste programmeert en niet op een later tijdstip. Al met al was het een geslaagde avond met als absolute helden DJ Roog en Kerri Chandler.