De zomer in Nederland heeft er dit jaar als volgt uit gezien: doordeweeks saai, bewolkt en miezerig weer. In het weekend: een stralend zonnetje en een aangenaam temperatuurtje. Voor de festivals is lekker weer een must; het maakt of breekt een festival. En ieder weekend hebben we mazzel gehad. Met Lief was het een ander verhaal; daar was de zon net niet sterk genoeg om door de dikke grijze brei heen te komen. Maar ondanks het weer was Lief een uitermate gezellige en leuke dag.

Bij binnenkomst rond half 2 werden we aangenaam verrast door de set van Quince, Deze Utrechter timmert stevig aan de weg en zijn plaat ‘En.Vi.Sion’ werd door onder andere Ame, Laurent Garnier en Dave Clarke met positieve feedback ontvangen. Lekkere Detroit techno met een vleusgje house, zo kan je Quince’s muziek het best omschrijven. Een fijne binnenkomer op Lief!

Na het terrein verkend te hebben bleven we even staan bij de Super Sunday mainstage, waar Gregor Salto ook leuk aan het draaien was. Het werd in de loop van de dag duidelijk dat veel Lief bezoekers echt voor deze stage waren gekomen, waar onder andere dj’s zoals Lucien Foort, Roog, Erick E., Benny Rodrigues en als afsluiter David Vendetta te zien en te horen waren. Wij besloten om de stage voor lief te nemen en weer terug te keren naar de Subculture stage. Daar waren hele verrassende sets van Nuno dos Santos, Marcus Meinhardt en Bart Skils te horen. Muzikaal was Lief misschien nog wel beter dan alle andere festivals, want de muziek sprankelde hier meer dan bijvoorbeeld op een Rockit of Extrema. Petje af voor de dj’s dus!

Lief is een gezellig, knus en vooral klein festival waarmee je als festivalsganger uitstekend het festivalseizoen gedag kunt zeggen. Niet zo massaal als andere festivals met tienduizenden bezoekers, maar gewoon een klein gezelig feestje wat nog dichtbij in de buurt is van ons.